Το παραδοσιακό κεμπάπ (γιαουρτλού κεμπάπ της γιαγιάς)

Συνήθιζε η γιαγιά να κάνει μπιφτέκια πάνω σε ξύλινα από καλάμι ξυλάκια. Και εμείς τα παιδιά τρελαινόμασταν να τα παίρνουμε από την πιατέλα να τα βουτάμε στης σάλτσες και να τα τρόμε με πατάτες τηγανιτές.

Στο παλιό βιβλιαράκι της γιαγιά βρήκα συνταγή για κεμπάπ και οι αναμνήσεις γύρισαν στην τότε εποχή.

Για να δούμε όμως πώς τα έφτιαχνε.

Στην αρχή τον κιμά τον έκανε μόνη της με την παλιά χειροκίνητη μηχανή του κιμά, μετά τον έπαιρνε έτοιμο.

½ κιλό κρέας ποντίκι μοσχάρι

½ κιλό αρνί μπούτι χωρίς κόκαλα

¼ χοιρινό σπάλα

1 κιλό (γύρο στις 10) πιπεριές Φλωρίνης

½ - 1 κουταλάκι γλυκού πάστα καυτερής πιπεριάς

½ κουταλάκι γλυκού κύμινο

Αλάτι.

Εκτέλεση

Την σάλτσα καυτερής πιπεριάς την έκανε κάθε φορά και την διατηρούσε σε βαζάκια ψιλά στο ντουλάπι γιατί όπως έλεγε την φωτιά να την κρατάς μακριά.

Για την καυτερή σάλτσα πιπεριάς. 10 καυτερές πιπεριές τις καθαρίζουμε και τις βάζουμε σε ένα ταψί με λαδόκολλα. Στο ίδιο ταψί βάζουμε ένα σκόρδο ολόκληρο ακαθάριστο κόβουμε την κορφή του και το ψεκάζουμε με λάδι, και ψήνουμε στον φούρνο για 20 λεπτά.

Παίρνουμε την πάστα του σκόρδου από μέσα και τις πιπεριές και τις περνάμε από τον μήλο να γίνουν πάστα. Ανακατεύουμε με 1 κουταλιά σούπας ξύδι και 1 λάδι να γίνει ομοιόμορφή πάστα. Την φυλάμε σε βαζάκι.

Έπαιρνε το κρέας και το πέρναγε από την μηχανή του κιμά (μπορείτε να πάρετε έτοιμούς από τον χασάπη).

Ψιλόκοβε τις πιπεριές Φλωρίνης (ποιο μετά τις πέρναγε από το μπλέντερ) να γίνουν σαν πάστα. Τις στράγγιζε καλά βάζοντας τις σε ένα τουλπάνι και τις έσφιγγε με το χέρι, να βγάλουν όλα τα υγρά τους.

Σε ένα μπολ έβαζε τους κιμάδες, 1 κουταλιά γλυκού καυτερή πάστα πιπεριάς (ανάλογα πόσο καυτερά τα θέλετε) τις πιπεριές Φλωρίνης σε πάστα πλέον, το κύμινο και το αλάτι. Ζύμωνε καλά για να ενωθούν και στο τέλος άφηνε τον μείγμα κιμά στο μπολ και έβαζε από πάνω ένα πιάτο που να χωράει μέσα και να πατάει τον κιμά. Πάταγε το πιάτο να κρατήσει καλά τον κιμά από κάτω. Αυτά έλεγε πρέπει να τα στριμώξεις για να γίνουν φίλοι αλλιώς θα μείνουν μακριά το ένα από το άλλο.

Τα άφηνε έτσι για 10 λεπτά μέχρι να ετοιμάσει το ταψί και τα καλαμάκια. Παλιά τα καλαμάκια ήταν από καλάμια κομμένα σε λουρίδες και αλίμονο αν κοβόσουν (το θυμάμαι αυτό καλά).

Έπαιρνε λίγο από τον κιμά και ένα καλαμάκι και ζύμωνε επάνω του τον κιμά με το χέρι έτσι ώστε όταν το άφηνε στο ταψί είχε μείνει το αποτύπωμα από τα δάκτυλα στο μπιφτέκι. 

Τα έβαζε στο ταψί και τα έψηνε στα κάρβουνα ή στον φούρνο για 10 λεπτά μέχρι να πάρουν χρώμα και από τις δύο πλευρές.

Τα συνόδευε πάντα με σάλτσα ντομάτας που είχε έτοιμη ψημένη με κρεμμύδι τριμμένο, σε γυαλίτσα και με γιαούρτι ανακατεμένο με λεμόνι και λίγο ανθότυρο και πατάτες τηγανιτές.

Για τα συνοδευτικά σας έχουμε αναρτήσει συνταγές.